Metody efektywnego uczenia się i tworzenia prac projektowych

Myślę, że to dobry czas aby podsumować moje dotychczasowe uczenie się podanymi przez ze mnie metodami.

Moim celem było spisanie metod, które moim zdaniem pomagają w efektywnym uczeniu się, jak i tworzeniu prac projektowych.

Muzyka - Zdecydowanie pozwala mi się wyciszyć i się uspokoić. Dzięki słuchaniu muzyki jestes w stanie się skupić na uczeniu się, czy też tworzeniu projketów. Dla mnie najbardziej efektywna metoda :).

TSZ - W latach młodzienczych stosowałem technikę słów zastępczych, nieświadomie nawet :). Myślę, że ta moteda bardziej sprawdza się właśnie u młodych uczniów, u dzieci, które mają jeszcze bujną wyobraźnie. Na mnie ta metoda już w tym wieku nie działa, sprawia mi trudność wyobrażanie obrazów, które by mi ułatwiły zapamiętywanie.

ŁMS - Moim zdaniem jest to ciekawa metoda. Warto ją stosować. Nie jestem pewny czy będę jej używać częściej, ale cieszę się że mogłem ją wypróbować i sprawdzićm jak działa.

Mapy myśli - Próbowałem tworzyć mapy myśli dla konkretnych przykładów, ale niestety nie zauważyłem, żeby jakoś znacząco wpłyneło to na mnie. Dużo czasu pochłania mi stworzenie takiej mapy. Myślę, że w wyjątkowych sytuacjach, na pewno do niej wrócę, ale chyba nie za często :).

Mam nadzieję, że Wy też znajdziecie dla siebie metodę, która będzie Wam tylko ułatwiać naukę i dzięki niej będzie Wam to sprawiało przyjemność, a nie tylko przykrą konieczność :).

Pozdrawiam Serdecznie!

Cześć,

Kolejną metodą, która pomaga w efektywnym uczeniu się jest muzyka. Mianowicie jest to użycie muzyki w celu efektywniejszego uczenia się. Szczególną uwagę należy zwrócić na muzykę klasyczną, głównie barokową, wg dr Alfreda Tomatis'a, który prowadził badania nad "efektem Mozarta" czyli wpływem muzyki na myślenie.

Dlaczego muzyka klasyczna z wymienionej epoki? Ponieważ jej rytm utrzymany jest w częstotliwości 60 uderzeń na minutę, co odpowiada pracy ludzkiego serca.  Spokojne tony obniżają tętno, ciśnienie krwi, pomagają się wyciszyć i zrelaksować, co jest niezbędne dla efektywnej nauki.

Aby zwiększyć efekt, warto słuchać utworów instrumentalnych, bogatych w melodie grane na harfach i gitarach, gdyż wysokie częstotliwości dźwięku potrafią zregenerować zmęczony mózg, napełniając go energią. Zbyt natarczywe dźwięki, utwory ze słowami powodują efekt odwrotny od zamierzonego, skupiając uwagę na tekście lub drażniąc mózg.

Jak wybrać muzykę do nauki?

Tak naprawdę tylko nieliczne osoby potrafią skupić się na nauce w kompletnej ciszy. Słuchanie muzyki podczas nauki sprzyja wydajności umysłu. Nie oszukujmy się – nie podniesie ono naszego IQ o kilka punktów, ale pomoże stworzyć lepsze warunki do przyswajania wiedzy. Muzyka idealna dla ucznia czy studenta to taka, która odpręża i ułatwia koncentrację. Muzykoterapia stosowana jest szeroko w pomocy nie tylko osobom uczącym się.

Aby muzyka spełniała swoją rolę w trakcie nauki, musi relaksować i sprzyjać skupieniu. Przede wszystkim nie rozkręcajmy głośników – tak naprawdę najlepiej, by dźwięki były jedynie delikatnie słyszalne. Raczej zapomnijmy o ulubionych utworach – tu już łatwo o nucenie, gwizdanie, śpiewanie, czy podrygiwanie w rytm, a to dekoncentruje. Zalecanym, spokojnym i harmonijnym gatunkiem jest muzyka klasyczna, a z bardziej nowoczesnych nurtów – ambient. Sprawdzą się także nagrania z odgłosami natury albo instrumentalne wersje filmowych soundtracków.

Jeżeli chodzi o mnie - to nie wyobrażam sobie uczenia się bez muzyki. Kompletne skupienie pozwala mi osiągnąć właśnie muzyka. Nie jestem fanem muzyki klasycznej, ale za to słucham spokojniejszych kawałków muzyki współczesnej. Mam stworzonych kilka playlist i zawsze delikatnie w tle któraś z nich leci, kiedy chcę się skupić na nauce.

Mogę śmiało polecić tą metodę, bo dla mnie jest najbardziej efektywna, ale trudno jest mi jednoznacznie stwierdzić, kto powinien wspomagać swój proces edukacji muzyką. Zależy to od osobistych preferencji. Jeżeli masz wyraźne trudności w skupieniu uwagi na nauce, melodia może tylko przeszkadzać. Warto jednak spróbować i ocenić, jaki wpływ ma na ciebie dźwięk. Zwykle najskuteczniejsze jest słuchanie muzyki przed rozpoczęciem zapoznawania się z nowymi zagadnieniami, chociaż wielu ludziom nie przeszkadza ona nawet w trakcie nauki.

Ważne jest też, aby korzystać z samych utworów muzycznych, nieprzeplecionych innymi dźwiękami. Stąd nie należy brać pod uwagę stacji radiowych czy muzycznych kanałów telewizyjnych. Spoty reklamowe i inne wstawki, które emitowane są między utworami, odwracają uwagę i nie pozwalają w pełni skupić się na wykonywanej pracy.

Z okazji Nowego Roku dodam jeszcze jeden wpis o kolejnej wartej uwagi metodzie - technika słów zastępczych.

Moim zdaniem bardzo rozwija wyobraźnię i jest najzwyczajniej w świecie ciekawa. Więc na czym ona polega? 

Zamieniamy słowa kluczowe za pomocą słów zastępczych w piękne, kolorowe obrazy. Pewnie się zastanawiacie w jaki sposób.

A więc po kolei.

Mamy do zapamiętania brzmienie słowa efektywność.

 Krok 1. dzielimy słowo na części lub sylaby, tak aby móc wyłuskać z nich inne słowa

                  np. Efek-ty- wn-ość

 nie wszystko da się dopasować niemal 1:1, dlatego ważne jest zastosowanie wyobraźni. 

Krok 2. zamieniamy podzielone części na obrazy, które potem ze sobą połączymy.

Efekt - kojarzy mi się z efektem końcowym, np. ciężko muszę pracować, żeby ukończyć studia;

Ty- kojarzy mi się z drugą osobą, kiedy się do niej zwracam, żeby coś np. zrobiła ;) ;

wn- wino bez samogłosek [lubię wino, no co... :)] ;

ość- kojarzy mi się jedynie z rybią ością, kiedy wymujmuje ją podczas jedzenia ryby.

Krok 3 . kontrola. Sprawdzamy brzmienie naszego słowa. 

           U mnie: Efekt-ty-wn-ość

Nie jest więc tak źle, oprócz powtórzenia litery nie zmienia się brzmienie słowa.

Jeżeli słów jest sporo, możemy je teraz połączyć żywymi obrazami.

Do zapisu graficznego stosujemy strzałkę, jako znak pracy umysłu

 efekt -> ty -> wn-> ość 

Jak zapamiętać?

Kończę studia, mówię koledzę, żeby się wyluzował, ze szczęścia piję wino i obieram śledzia z ości na zagryzkę.

Nieistotne jest jak absurdalne są to obrazy. Najważniejsze jest to żeby widzieć efekt-ty-wn-ość.

Dzięki temu znacznie łatwiej jest zapamiętać brzmienie jakiegokolwiek słowa, niż powtarzając je w kółko bez użycia wyobraźni. Poza tym spróbujcie sami. Nawet nie zdawałem sobie sprawy, że kiedyś do nauki angielskiego używałem nieświadomi TSZ.

Pozdrawiam!

Cześć Wszystkim!

W dniu dzisiejszym chcę podzielić się z Wami techniką ŁMS-łańcuchowa, czyli metodą skojarzeń. Podobnie do wszystkich metod, ta polega na wykorzystaniu kreatywności, pomysłowości i wyobraźni. Tworząc żywe,ruchome i kolorowe obrazy zapamiętujemy potrzebne informacje bardzo skutecznie. Z jednego obrazu budujemy jedno ogniowo łańcucha, umieszczamy w nim element spajający go z następnym tak, aby tworzyły zgraną całość. Aby metoda działała, skojarzenia powinny być przede wszystkim:  oryginalne,pobudzające, zabawne, groteskowe, barwne, głupkowate.

Każda metoda powinna kojarzyć się  z czymś przyjemnym, aby nauka przynosiła upragnione owoce.

Metoda ŁMS pozwala zapamiętać ciągi liczb, listy zakupów, najważniejsze informacje z notatek na sprawdzian.

Łańcuchowa metoda skojarzeń składa się z dwóch kroków:

Po pierwsze, potrzebujemy utworzyć, wyobrazić sobie, mentalne obrazy dla każdej rzeczy, każdego elementu, który chcemy zapamiętać.

Po drugie, potrzebujemy skojarzyć obrazy odnoszące się do każdego z elementów, z obrazem następnego elementu.

Załóżmy, że mamy do zapamiętania listę składającą się z pięciu słów. Określmy je za pomocą liter jako A, B, C, D, E. Zgodnie z tą metodą następujące pary obrazów muszą być ze sobą skojarzone, a mianowicie: A-B, B-C, C-D, D-E.

Przykład użycia tej metody

Podam teraz prosty przykład zastosowania tej metody, przedstawiony przez Kenneth’a Higbee w jego książce [1].

Załóżmy, że otrzymaliśmy listę z pięcioma elementami, które potrzebujemy zapamiętać. Niech te elementy to będzie: papier, opona, doktor, róża i piłka.

Aby użyć metody łańcuchowej w celu zapamiętania tych pięciu słów, po pierwsze potrzebujemy wizualne skojarzyć ze sobą dwa pierwsze elementy z naszej listy, czyli papier i oponę. W tym celu możemy wyobrazić sobie samochód, który jedzie na papierowych oponach, lub że używamy opony (zamiast gumki), aby zetrzeć słowa napisane na kartce papieru.

Po drugie, potrzebujemy skojarzyć ze sobą oponę i doktora. W tym celu możemy wyobrazić sobie oponę, która przejechała po doktorze lub oponę, która wykonuje operację na pacjencie.

Po trzecie, aby utworzyć skojarzenie między doktorem i różą, moglibyśmy wyobrazić sobie, że doktor przeprowadza operację na róży, albo że doktor daje różę pacjentce.

Po czwarte, aby utworzyć skojarzenie między różą i piłką, moglibyśmy wyobrazić sobie osoby grające w piłkę nożną, ale zamiast piłki kopiących różę; albo kwiat róży, na którym zamiast pąków rosną piłki.

Ważna uwaga! Tworząc obrazy dla naszych par powinniśmy pamiętać o tym, aby wizualne przedstawia słów, które chcemy zapamiętać, wyróżniały się z ich otoczenia. Dobrze jest wyobrazić je sobie przesadnie wielkimi, lub małymi, o jaskrawych kolorach, o wyrazistych kształtach, itd.

W podanym tu przykładzie wzięliśmy pod uwagę tylko pięć elementów. Jednakże metoda ta może być stosowana równie dobrze do dziesięciu, dwudziestu lub więcej elementów.

[1] Kenneth L. Higbee, Ph.D., Your Memory: How It Works and How to Improve It, Da Capo Press, 2008

Mapy myśli to sposób notowania, który ułatwia zapamiętanie robionych zapisków. To doskonały sposób dla osób pracujących, ale przede wszystkim dla uczących się studentów – spisane w ten sposób najważniejsze fakty, zapadną w pamięć. Czym są mapy myśli i jak pomagają w nauce?

Mapy myśli jako sposób na lepsze zapamiętywanie tekstu opracowali brytyjscy naukowcy bracia Tony i Barry Buzanowie. W swoim nowatorskim podejściu do notowania i zapamiętywania wykorzystali umiejętności ludzkiego mózgu, a dokładnie zdolność jednoczesnej współpracy obu półkul mózgowych.

Jak działa mapa myśli?

Jak pokazują badania, w czasie zapisywania tekstów, które musimy zapamiętać, pracuje lewa półkula mózgu odpowiedzialna za analizę, słowa i liczby. Dlatego naukowcy zaproponowali takie robienie notatek, które uaktywni drugą półkulę odpowiedzialna za trójwymiarowość, wyobraźnię czy kolory, a przez to wzmocni powierzchnię mózgu biorącą udział w zapamiętywaniu.

Wymyślili, że dodanie do notowanych słów elementów graficznych, barw, piktogramów oraz układanie ich nie linearnie, ale przestrzennie na kartkę zwiększy efektywność uczenia się i zapamiętywania zapisywanych treści. Ich teorię zdaje się potwierdzać praktyka – osoby, które zapisują ważne wiadomości w zalecany przez braci Buzan sposób szybciej się uczą i lepiej zapamiętują informacje.

Tworzenie map myśli pomaga w nauce, jest bardzo przydatne w procesie uczenia się do sprawdzianów, egzaminów czy ustnych odpowiedzi. Graficznie rozrysowane mapy pozwalają zapamiętać najważniejsze informacje, uszeregować je w hierarchii ważności czy ułożyć w kolejności wynikającej z dat, konsekwencji itd.

Trzeba też podkreślić, że mapa myśli musi być stworzona przez osobę, która będzie z niej korzystała, czyli np. przez studenta, a nie jego przyjaciół czy nauczyciela. Notatki i sposób ich zapisywania zależy od inwencji i potrzeb uczącego się studenta. Każdy wykorzystuje te elementy, te informacje czy skojarzenia, które mu wydają się najważniejsze, a korzysta z nich w taki sposób, jaki jest dla niego najlepszy i najczytelniejszy.

Zwykle osoby postronne nie potrafią korzystać z czyjejś mapy myśli. Mimo to istnieją oczywiście zasady, które pomagają w jej tworzeniu i ułatwiają korzystanie z niej.

O czym pamiętać, tworząc mapę myśli?

Mapa powinna być przede wszystkim jasna i przejrzysta. Powinna mieć formę drzewa, czyli zawierać główny problem (np. I rozbiór Polski), od którego rozchodzić się będą rozgałęzienia z dodatkowymi informacjami, rozrysowanymi według hierarchii ważności.

Wybierając słowa warte zapamiętania, uczeń powinien najpierw zastanowić się nad zagadnieniami łączącymi się z tematem i wybrać te, które jego zdaniem są konieczne do zapamiętania (np. państwa biorące udział w rozbiorze Polski, data rozbioru, zajęte tereny itd.).

Mapa myśli powinna operować wyłącznie hasłami i krótkimi notatkami oraz elementami graficznymi, takimi jak strzałki, symbole, podkreślenia, numeracja itd. Osoba ucząca się, która ją tworzy powinna wykorzystać kolorowe flamastry (jeden kolor odpowiada jednemu zagadnieniu), pisaki różnej grubości.

Warto stosować różne kroje i wielkości liter, pamiętając, że im ważniejsze słowo, tym większe i bardziej widoczne.

Mapa powinna być zindywidualizowana (osobiste skojarzenia, rysunki itd.), wtedy jej tworzenie będzie przyjemniejsze, a zapamiętanie – łatwiejsze.

Jak stworzyć mapę myśli?

Przystępując do stworzenia mapy należy wziąć czystą kartkę, np. A4 i ułożyć ją poziomo (poprawia to percepcję – oczy rozstawione są poziomo dlatego łatwiej „czytają” to, co jest rozrysowane w poziomie, nie w pionie).

Na środku kartki należy umieścić hasłowy problem. Słowo czy data powinny być napisane kolorowym flamastrem, pogrubione tak, aby ich czytelność była jak najlepsza i aby główny problem wyróżniał się na tle innych notatek. Bracia Buzan zalecają również, aby słowo to napisane były trójwymiarowymi literami, co jest elementem aktywującym prawą półkulę.

Następnie od głównego hasła rozrysowujemy promieniście biegnące linie/strzałki (mogą być grubsze przy słowie kluczowym i cieńsze przy powiązanej z nim notatce). Nie powinno być ich więcej niż 9, aby mózg szybciej je utrwalił.

Na liniach wpisujemy słowa klucze, które wraz z liniami prowadzą do informacji bardziej szczegółowych, dokładniejszych, od których mogą odchodzić kolejne rozgałęzienia.

Wprowadźmy elementy graficzne: strzałki niech pokazują nam powiązane tematy lub fakty wynikające z siebie, symbole obrazujące temat i ułatwiające jego zapamiętanie.